وجه تسمیه ایل بالاوند

باله‌وَنْد، یا بالَوَنْد، بالاوند، از طوایف لک ساکن ناحیهٔ زردلان در استان ایلام و کرمانشاه واژهٔ باله‌وند از دو بخش «باله» و پسوند نسبت «وند» ترکیب یافته است، باله را نام نیای بزرگ خاندان اسفندیاری و بنیادگذار طایفهٔ بالاوند دانسته‌اند.

طوایف ایل بالوند:

ایل بزرگ بالوند متشکل از، ۱_بختیاروند یا (اختیاروند) ۲-اولاد ۳-کاوشوند ۴-خلف وند ۵)میر ۶)بهمنیاروند ۷-لروند ۸-آهنگر ۹-داجیوند ۱۰-کلهر۱۱_ پیامنی ۱۲_ دولتمندان ۱۳_ طایفه رحیم خان و فردوسی خان۱۴- طایفه زینگه (یا زین الدین ) ۱۵_طایفه رضا ۱۶- طایفه عبدالله ۱۷- پیره مین ۱۸-درویش می‌باشند. دو تیره اخیر از تیرهای فرعی بالوند بحساب می‌آیند. بالاوندها در دهستان زردلان و منطقه سرفیروزآباد (در گذشته جز دهستان زردلان بوده) پراکنده‌اند. دهستان زردلان در حاشیه رودخانهٔ سیمره واقع است منطقهٔ زردلان از شرق و جنوب به آب سیمره از غرب به کوه استوار کرام بزان، از شمال به تپه‌های بین جلالوند، هلیلان و از شمال شرقی به سفید کوه احمدوند شیرازی محدود است. شغل اصلی مردم بالاوند کشاورزی است، بالاوندها بنابر موقعیت مناسب آب و هوایی در جلگهٔ هلیلان و زردلان در حاشیه سیمره کشاورزی با رونقی دارند و با فروش محصولاتشان به خوبی زندگی می‌کنند. جمعیت: شمار مردم این طایفه را در منابع گوناگون به اختلاف از ۲۰۰ تا ۲۰۰۰ خانوار آورده‌اندگویش مردم این ایل لکی است و مردم ایلات و طوایف لکِ ناحیهٔ سلسله و دلفان و طایفه‌های پیشکوه نیز به آن گویش سخن می‌گویند، امروزه اغلب بالاوندها شیعهٔ اثناعشری هستند، عده‌ای دیگر از این طایفه از اعتقادات مذهبی اهل حق پیروی می‌کردند چرا که لطفعلی خان بالوند برای ثبات بیشتر طایفه‌اش، با دختر آقا سید عبدالعظیم میرزا مشعشعی پیر و رهبر طریقه جلیله اهل حق آتش بیگی آبخش از خاندان مشعشعی پیوند طایفه‌ای انجام داده بود.

نوشته شده توسط هادی اسفندیاری در چهارشنبه بیست و دوم آذر ۱۳۹۶ |